کد مطلب:153735 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:228

حفظ مقام خلافت
خلافت در اسلام عبارت است از جانشینی رسول خدا (ص) یعنی خلیفه باید نمونه رسول خدا و متصف به اوصاف و اخلاق پیامبر اسلام باشد، زیرا خلیفه و جانشین بنیانگذار حكومت اسلامی می بایستی وسیله ای برای تحقق عدالت اسلامی و قضاوت علیه تخلفاتی باشد كه انجام می گیرد، بنابراین اگر خلیفه فرد شایسته بود جامعه را به صلاح و سعادت سوق می دهد و چنانكه منحرف شد، مسیر جامعه را هم به انحراف می كشاند، از اینجا است كه اسلام اهمیت فراوانی به موقعیت خلیفه داده و برای كسی كه متصدی مقام خلافت می شود سه شرط اساسی قرار داده است: 1- عدالت 2- امانت 3- خبرویت نسبت به امور اقتصادی، اداری، سیاسی، و همه آنچه را كه جامعه بدان نیاز دارد.

حسین علیه السلام در اولین نامه ای كه به مردم كوفه نوشت به این شرایط اشاره فرمود:

فلعمری ما الامام الا العامل بالكتاب و الأخذ بالقسط و الداین بالحق و الحابس نفسه علی ذات الله.

«به جانم قسم امام نیست مگر آن كه به كتاب خدا عمل كند و به عدل و قسط رفتار نماید و بر حسب قانون و حق مجازات كند و خود را در مسیر رضای خدا قرار دهد».

پس خلافت تنها یك سلطه ارضی نیست بلكه خلافت نیابت از رسول خدا است لیكن حسین (ع) می بیند كه مقام جدش در اختیار فردی قرار گرفته كه تمام اوقاتش را به میگساری و عیاشی و شكار و تفریح نامشروع می گذراند و جز رسیدن به شهوات نفسانی هدفی ندارد و بی شرمانه مقام خلافت را بازیچه و ملعبه هوای نفس قرار داده است لذا قیام كرد تا خلافت اسلامی را به جایگاه اصلیش برگرداند.